ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

احتمال وجود آب در “میماس” قمر زحل!

مجموعه اصلی: علمی
مجموعه فرعی : نجوم و اخترفیزیک

تیمی از محققان و ستاره‌شناسان ناسا با بررسی تصاویر جدید فضاپیمای کاسینی از “میماس” قمر اسرارآمیز زحل قصد دارند راز اقیانوس نهفته در این قمر را آشکار کنند.

SaturnsmoonMimasعکسی نزدیک از میماس قمر زحل که فضاپیمای کاسینی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۰ به ثبت رسانده است.

به گزارش بیگ بنگ، مطالعه ی جدید دانشمندان ناسا نشان می دهد، سطح منجمد و آبله‌گون میماس که در ظاهر آن را به قمری مرده تبدیل کرده احتمال دارد در لایه‌های زیرینش دارای اقیانوسی عمقی باشد. تفاوت‌های ساختاری لایه‌های سطحی و زیرین میماس به همراه صخره‌های منجمد، چهره این قمر را به گلوله‌ای یخی و زشت تبدیل کرده است. طبق مدل سه بعدی شبیه سازی شده میزان تلوتلو خوردن میماس تقریبا دو برابر ِمقدار پیش بینی شده است، مدل‌ها نشان می‌دهد در صورت وجود اقیانوس زیرسطحی، در عمقی حدود ۲۴ تا ۳۱ کیلومتری از دهانه های برخوردی میماس قرار دارد.

از آنجا که میماس ۴ میلیارد سال پیش تشکیل شده، احتمالا هسته ای آرام دارد. اما اگر درون این قمر اقیانوس هایی از آب باشد، این قمر به جمع قمر های زیست پذیر منظومه شمسی اضافه می شود. عرض این قمر ۳۹۶ کیلومتر است بنابراین برای حفظ‌ کردن نوعی حرارت درونی ناشی از شکل‌گیری‌اش بیش از اندازه کوچک است، در نتیجه، منبع انرژی دیگری برای نگه‌داشتن این اقیانوس زیرزمینی لازم است. محققان با آنالیزهای اخیر از تلوتلو خوردن های غیرعادی میماس به این نتیجه رسیدند که میماس ممکن است میزبان اقیانوس های داخلی از آب مایع باشد.

mimas2_cassini_1024این تصویر در آگوست ۲۰۰۵ و طی پرواز فضاپیمای روبوتیک کاسینی از سطح آبله گون میماس گرفته شده است.

همچنین این قمر کوچک و آبله گون یکی از بزرگ ترین دهانه های برخوردی را با پهنایی حدود ۱۳۰ کیلومتر بر روی خود دارد، دلایل شکل گیری چنین عوارض سطحی به این دلیل است که جرم میماس آنقدر قوی است که با ایجاد کردن گرانش سطحی، ظاهر آن را کروی نگه می دارد و آنقدر ضعیف است که اجازه‌ی شکل گرفتن چنین دهانه‌های بزرگی را می دهد. میماس جزء کوچکترین اقمار زحل است که در سال ۱۷۸۹ میلادی توسط ویلیام هرشل کشف شد.

گرد آورنده : irsanat.com :( محمدرضایی )